روزنگار
وقتی در نهایت قراره به جایی برسی که فقط خودتی که باخودت تنهامیمونی، چرا باید درگیر آدمهایی _ حتی بهتر و قویتر از خودت _ بشی که بعدش بخواهی حسرت بخوری یا افسوس؟
پس تنهاییهات را محترم بدون و اجازه نده هرکسی وارد این حریم امن بشه.
اینطورخیلی بهتره 😉
+ نوشته شده در چهارشنبه ۶ اردیبهشت ۱۴۰۲ ساعت 7:57 توسط پاییزطلایی
|