شبانه‌های بی تُ

حضرتِ‌والا!

ازخود پرسیده ای چرا بیشتر شبانه باتو رازونیاز میکنم؟

بانوی من!

آنقدر وجودمقدست برایم ارزنده است که روزها از ترس و نگرانی اینکه نکند روحِ نامحرمی نجوای دلم با معبودزمینیم را درک کند جرات نمیکنم روبرویم بنشانمت و ازتُ باتُ بگویم. وشب،درخلوتی مستانه همچون شبهای زیادی که ساعتهاو ساعتها همکلام بودیم، اشک ریختیم،خندیدیم و زندگی کردیم باتُ رازونیاز میکنم. این را قول میدهم این مردِجان خسته و دلِ مُرده بی تُ و یادِتُ دمی قرارنخواهد گرفت دراین خاکِ تباه.

آه این عشق چقدر عمیق و مقدس است، عشقی که زادهء حضورِ تُ است.

بانوی شعروشوروشعور در من بمان که آتشِ وجودت زندگی بخش است.

تنهاکسی که هرروزبیشترازدیروز دوستت‌داشته،دوستت‌داردودوستت‌خواهد داشت "تنهامیانِ‌تن‌ها"

وداع با دیارِیار

بانوی شعروشوروشعور!

لحظه،لحظهء وداع است، باشهرغریبی که جز تُ آشنایی برایم نداشت. افسوس که اینبارهم لایق زیارتت نبودم حتی دورادور،حتی ...

ای عشق! تُ ای که یگانه منجی و حیاتبخشم بودی چگونه است که دیگربه رویاهایم نیزسرک نمیکشی، حتی زمانی که دردیاری هستم که روزگاری آسمانش مرا از چشمانِ تُ میدید؟

بانوی من بانوی من بانو جان، عشق نامِ دیگر تُ است.

بیادِتُ

در دیارتو ام، سرگشته و حیران.

در جستجوی تُ ردی از عطرخاطراتت در کوچه پس کوچه های این دیار تُ را میجویم و سایهء حضورت را همه جا میبینم میشناسم و بغض یاردیرینه ای که پس از تُ تنهایم نگذاشت.

بانوی من!

امیدم ناامید شد که در این سفر سعادت پیدا کنم حتی از دور روی ماهت و کوهسارِ رفیعِ قامتت را زیارت کنم، افسوس ...

کاش همینقدر که در روح و وجودم جاری هستی درآغوشِ جسمم هم عیان میشدی.

برای تُ

به دیارت آمده ام حضرتِ‌والا

درشهری که عشق را به من چشاندی و من را بامن آشتی دادی.

در تمامِ مسیرهایی که باهم رفتیم و حرف زدیم گستم و در تمانِ لحظات تُ با چشمانِ بارانی کنارم بودی.

نه نمیشود ازاین عشقِ عظیم و عمیق برگشت. تُ‌ای که مرت زندگی خطاب کردی و اکنون درشبِ کویر، تاریک و بیصدا صدای تُ است که مرا برای زنده بودن مجاب میکند‌.

بانوی شعروشوروشعور! بقول یکی داناتراز ما:

تازمانی که رسیدن به تُ امکان دارو، زندگی دردِ عجیلب ست که جریان دارد.

بانو

بانوی شعرهای نانوشته، بیا،بیا

ای عمقِ عشق های ناشکفته، بیا،بیا

از حجم بی کسی به خودم میبرم پناه

ای ازخودم بخودم نزدیکتر، بیا،بیا

پ.ط.ت.م.ت ۰۱خرداد۱۴۰۲